O tym jak przechodnie zniszczyli mi notkę

Miałam zamiar wylać trochę jadu i poskarżyć się na ludzi, którzy widząc mnie z zawiązaną w mei tai Agnieszką wołają:

"Udusi ją pani!"
"Przecież jej nogi zmarzną!"
"Jak murzynka jakaś ją pani zawiązała. Przecież niewygodnie dziecku!"
"Ugotuje się w tym!"

(Nie)stety pomysł na notkę zniszczyła zmowa mieszkańców mojego miasta.

Od tygodnia gdzie bym się nie pojawiła, napotykam rozanielone buzie i słyszę słowa aprobaty.

Najpierw była Pani w wieku mojej Mamy, która szczegółowo wypytała mnie o to od jakiego wieku można malucha w nosidełku nosić, skąd takowe wziąć (ode mnie! ode mnie!), czy trudno się wiążę i czy ona też by mogła, bo jest bujniejsza w kształtach niż jej córka.

Później starszy Pan (około siedemdziesiątki) zachwycił się zmyślnością nosidełka i urokiem śpiącej spokojnie Agnieszki oraz wyraził ubolewanie, że za jego czasów takich rzeczy nie było, bo syna by w tym nosił (a teraz syn już za duży, własne, nastoletnie dzieci ma).

Potem było jeszcze kilka osób, które z uśmiechem mówiły:

"O, jaka dzielna mama."
"Ale się fajnie maleństwo wtuliło..."
"Blisko serca mamy dziecku zawsze najlepiej!"

Oraz mnóstwo takich, które po prostu ciepło spoglądały na nas.

Z takim wsparciem szpileczki antagonistów nie budzą już zbytniej irytacji ;)